
Budowanie przymierza terapeutycznego z pacjentami borderline w terapii skoncentrowanej na przeniesieniu (TFP)
30 grudnia 2024
Polskie Towarzystwo TFP – Analiza przeniesienia od Freuda do współczesności – wykład Marcina Kramka
13 marca 2025Superwizja to kluczowy element pracy każdego psychoterapeuty. Regularne uczestnictwo w superwizji nie tylko wspiera rozwój zawodowy, ale także zwiększa skuteczność terapii i pomaga zapobiegać wypaleniu zawodowemu. Dla osób rozpoczynających swoją przygodę z superwizją pierwsza sesja może jednak budzić stres i niepewność. W tym artykule przedstawiamy praktyczne wskazówki, które pomogą Ci się do niej odpowiednio przygotować.
Zrozumienie celu superwizji
Zanim weźmiesz udział w pierwszej sesji, warto zrozumieć jej główne założenia.
Superwizja to przestrzeń, w której możesz:
- Analizować trudne przypadki ze swojej praktyki terapeutycznej,
- Uzyskiwać wsparcie w radzeniu sobie z emocjonalnymi wyzwaniami,
- Rozwijać kompetencje zawodowe i poszerzać wiedzę,
- Otrzymywać konstruktywną informację zwrotną od bardziej doświadczonego kolegi lub grupy.
Warto pamiętać, że superwizja nie jest oceną Twoich umiejętności, lecz okazją do nauki i refleksji nad własną praktyką zawodową.
Kluczowym elementem efektywnej superwizji jest wybór odpowiedniego superwizora
Podczas podejmowania decyzji zwróć uwagę na:
- Doświadczenie i kwalifikacje – upewnij się, że superwizor posiada odpowiednie certyfikaty oraz praktykę w Twoim nurcie terapeutycznym,
- Styl pracy – zastanów się, czy preferujesz bardziej strukturalne podejście, czy elastyczne i otwarte na różnorodne metody,
- Komfort i zaufanie – relacja z superwizorem powinna opierać się na wzajemnym szacunku i poczuciu bezpieczeństwa.
Przygotowanie materiałów
Aby jak najlepiej wykorzystać czas sesji, przygotuj materiały, które ułatwią omawianie Twojej pracy:
- Dokumentacja przypadków – krótki opis sytuacji pacjenta, główne trudności oraz podejmowane interwencje,
- Pytania i wątpliwości – kwestie, które chciałbyś omówić, np. trudności w relacji terapeutycznej, dylematy etyczne czy wątpliwości dotyczące technik pracy,
- Notatki z sesji – jeśli to możliwe, przygotuj szczegółowe notatki z kilku ostatnich spotkań z pacjentem, którego przypadek chcesz przedstawić.
Otwartość i gotowość do nauki
Nie musisz znać wszystkich odpowiedzi – superwizja to przestrzeń na poszukiwanie rozwiązań. Trudności, które napotykasz, nie świadczą o braku kompetencji, lecz o Twoim zaangażowaniu w rozwój zawodowy. Aktywne słuchanie i zadawanie pytań zwiększają efektywność superwizji.
Radzenie sobie ze stresem
Pierwsza sesja superwizji może budzić niepokój, szczególnie jeśli obawiasz się oceny.
Aby zmniejszyć napięcie:
- Zaufaj procesowi – superwizja jest dla Ciebie, nie przeciwko Tobie
- Bądź szczery – otwarte mówienie o trudnościach sprzyja efektywnej pracy,
- Skorzystaj z technik relaksacyjnych – głębokie oddechy lub krótka medytacja mogą pomóc w osiągnięciu spokoju.
Korzyści z regularnej superwizji:
- Rozwój zawodowy – zdobywanie nowej wiedzy i doskonalenie warsztatu terapeutycznego,
- Wsparcie emocjonalne – możliwość omówienia trudnych emocji związanych z pracą z pacjentami,
- Lepsze zrozumienie siebie – refleksja nad własnymi reakcjami i stylami pracy,
- Zapobieganie wypaleniu zawodowemu – dbanie o równowagę między życiem zawodowym a prywatnym.
Pierwsza sesja superwizji to ważny krok w rozwoju każdego psychoterapeuty. Przygotowanie materiałów, otwartość na nowe doświadczenia i zaufanie do superwizora to klucz do skutecznego wykorzystania tej formy wsparcia. Pamiętaj, że superwizja to proces ciągły, który wzbogaca Twoje umiejętności i pomaga lepiej służyć pacjentom. Nie bój się zadawać pytań, dzielić się wątpliwościami i czerpać wiedzę od bardziej doświadczonych kolegów – to inwestycja w Twój profesjonalizm i dobrostan zawodowy.