Psychoterapia wspierająca – bezpieczna przestrzeń w trudnych momentach życia

Psychoterapia wspierająca to jedna z mniej spektakularnych, a jednocześnie fundamentalnych form pomocy psychologicznej. Nie koncentruje się na głębokiej analizie nieświadomych konfliktów czy rekonstrukcji przeszłości, ale na realnym wzmocnieniu pacjenta tu i teraz. W świecie coraz większych wymagań, napięć i niepewności – to właśnie wsparcie może okazać się najcenniejszym zasobem.

Czym jest psychoterapia wspierająca?

Psychoterapia wspierająca to forma oddziaływania psychoterapeutycznego, która koncentruje się na:

• łagodzeniu objawów psychicznych,
• wzmacnianiu zdolności radzenia sobie z codziennymi trudnościami,
• poprawie funkcjonowania w relacjach osobistych i zawodowych,
• budowaniu poczucia bezpieczeństwa i kontroli.

Nie jest to terapia wglądowa – jej celem nie jest głęboka zmiana struktury osobowości, ale stabilizacja i poprawa funkcjonowania.

Dla kogo jest przeznaczona?

Psychoterapia wspierająca jest rekomendowana:

• osobom przeżywającym kryzysy życiowe (utrata bliskiej osoby, rozwód, choroba),
• pacjentom z przewlekłymi chorobami psychicznymi, którzy potrzebują regularnego kontaktu terapeutycznego,
• osobom z obniżonym nastrojem, lękiem, chronicznym stresem,
• pacjentom po hospitalizacji psychiatrycznej, którym zależy na utrzymaniu stabilności psychicznej,
• osobom, które nie są gotowe lub nie mają zasobów na terapię wglądową, a potrzebują stałego kontaktu, rozmowy, zrozumienia.

Jak wygląda proces?

Terapia wspierająca:

• ma charakter regularnych spotkań – często cotygodniowych lub co dwa tygodnie,
• zakłada aktywną rolę terapeuty, który nie tylko słucha, ale też doradza, wzmacnia i pomaga regulować emocje,
• opiera się na relacji terapeutycznej jako bezpiecznym miejscu do wyrażania napięć, frustracji, żalu i lęku,
• może być stosowana krótko- lub długoterminowo – zależnie od sytuacji pacjenta.

Na czym polega skuteczność?

Skuteczność psychoterapii wspierającej opiera się na kilku filarach:

• powtarzalności i przewidywalności kontaktu, które dają pacjentowi poczucie stabilizacji,
• akceptacji i braku oceny ze strony terapeuty,
• koncentracji na zasobach pacjenta, a nie wyłącznie na jego deficytach,
• elastyczności podejścia – możliwe jest łączenie technik z różnych nurtów, zależnie od potrzeb pacjenta.

Psychoterapia wspierająca, a inne nurty:

W odróżnieniu od:

1. terapii psychodynamicznej – psychoterapia wspierająca nie koncentruje się na wglądzie w nieświadome konflikty,
2. terapii poznawczo-behawioralnej – nie zakłada pracy na schematach i restrukturyzacji poznawczej,
3. terapii humanistycznej – nie wymaga eksploracji „ja idealnego”, choć korzysta z elementów empatii i uważnego słuchania.

Może natomiast pełnić funkcję uzupełniającą lub być wstępem do głębszej pracy w innym nurcie – w tym psychodynamicznym.

Kiedy psychoterapia wspierająca jest najlepszym wyborem?

Psychoterapia wspierająca sprawdza się szczególnie wtedy, gdy:

• pacjent nie ma jeszcze gotowości na głęboką pracę nad sobą,
• aktualna sytuacja życiowa jest tak trudna, że celem terapii jest utrzymanie równowagi, nie zmiana,
• terapia wglądowa jest zbyt intensywna lub destabilizująca,
• zależy nam na regularnym wsparciu, ale w ramach bezpiecznych, terapeutycznych granic.

Rola superwizji w psychoterapii wspierającej

Choć terapia wspierająca może wydawać się mniej wymagająca niż inne formy psychoterapii, dla terapeuty jest to często duże wyzwanie kliniczne.

Umiejętność:

• dostosowania intensywności interwencji,
• oceny momentu, w którym można przejść do pracy głębszej,
• wyczuwania emocjonalnych potrzeb pacjenta,

– wymaga dużego doświadczenia i stałej superwizji. 

Psychoterapia wspierająca to cicha siła w świecie psychoterapii. Nie zmienia życia w sposób spektakularny, ale pomaga je przetrwać. Dla wielu osób jest jedynym rodzajem pomocy, na który są gotowe i to właśnie czyni ją tak ważną.

Zobacz też inne artykuły na blogu:

Psychoterapia wglądowa – dla kogo? 

Czym jest superwizja?