Jak rozwijać samoświadomość terapeuty – psychoterapia własna, superwizja, literatura
18 maja 2025Psychoterapia wspierająca to jedna z mniej spektakularnych, a jednocześnie fundamentalnych form pomocy psychologicznej. Nie koncentruje się na głębokiej analizie nieświadomych konfliktów czy rekonstrukcji przeszłości, ale na realnym wzmocnieniu pacjenta tu i teraz. W świecie coraz większych wymagań, napięć i niepewności – to właśnie wsparcie może okazać się najcenniejszym zasobem.
Czym jest psychoterapia wspierająca?
Psychoterapia wspierająca to forma oddziaływania psychoterapeutycznego, która koncentruje się na:
- łagodzeniu objawów psychicznych,
- wzmacnianiu zdolności radzenia sobie z codziennymi trudnościami,
- poprawie funkcjonowania w relacjach osobistych i zawodowych,
- budowaniu poczucia bezpieczeństwa i kontroli.
Nie jest to terapia wglądowa – jej celem nie jest głęboka zmiana struktury osobowości, ale stabilizacja i poprawa funkcjonowania.
Dla kogo jest przeznaczona?
Psychoterapia wspierająca jest rekomendowana:
- osobom przeżywającym kryzysy życiowe (utrata bliskiej osoby, rozwód, choroba),
- pacjentom z przewlekłymi chorobami psychicznymi, którzy potrzebują regularnego kontaktu terapeutycznego,
- osobom z obniżonym nastrojem, lękiem, chronicznym stresem,
- pacjentom po hospitalizacji psychiatrycznej, którym zależy na utrzymaniu stabilności psychicznej,
- osobom, które nie są gotowe lub nie mają zasobów na terapię wglądową, a potrzebują stałego kontaktu, rozmowy, zrozumienia.
Jak wygląda proces?
Terapia wspierająca:
- ma charakter regularnych spotkań – często cotygodniowych lub co dwa tygodnie,
- zakłada aktywną rolę terapeuty, który nie tylko słucha, ale też doradza, wzmacnia i pomaga regulować emocje,
- opiera się na relacji terapeutycznej jako bezpiecznym miejscu do wyrażania napięć, frustracji, żalu i lęku,
- może być stosowana krótko- lub długoterminowo – zależnie od sytuacji pacjenta.
Na czym polega skuteczność?
Skuteczność psychoterapii wspierającej opiera się na kilku filarach:
- powtarzalności i przewidywalności kontaktu, które dają pacjentowi poczucie stabilizacji,
- akceptacji i braku oceny ze strony terapeuty,
- koncentracji na zasobach pacjenta, a nie wyłącznie na jego deficytach,
- elastyczności podejścia – możliwe jest łączenie technik z różnych nurtów, zależnie od potrzeb pacjenta.
Psychoterapia wspierająca, a inne nurty:
W odróżnieniu od:
- terapii psychodynamicznej – psychoterapia wspierająca nie koncentruje się na wglądzie w nieświadome konflikty,
- terapii poznawczo-behawioralnej – nie zakłada pracy na schematach i restrukturyzacji poznawczej,
- terapii humanistycznej – nie wymaga eksploracji „ja idealnego”, choć korzysta z elementów empatii i uważnego słuchania.
Może natomiast pełnić funkcję uzupełniającą lub być wstępem do głębszej pracy w innym nurcie – w tym psychodynamicznym.
Kiedy psychoterapia wspierająca jest najlepszym wyborem?
Psychoterapia wspierająca sprawdza się szczególnie wtedy, gdy:
- pacjent nie ma jeszcze gotowości na głęboką pracę nad sobą,
- aktualna sytuacja życiowa jest tak trudna, że celem terapii jest utrzymanie równowagi, nie zmiana,
- terapia wglądowa jest zbyt intensywna lub destabilizująca,
- zależy nam na regularnym wsparciu, ale w ramach bezpiecznych, terapeutycznych granic.
Rola superwizji w psychoterapii wspierającej
Choć terapia wspierająca może wydawać się mniej wymagająca niż inne formy psychoterapii, dla terapeuty jest to często duże wyzwanie kliniczne.
Umiejętność:
- dostosowania intensywności interwencji,
- oceny momentu, w którym można przejść do pracy głębszej,
- wyczuwania emocjonalnych potrzeb pacjenta,
– wymaga dużego doświadczenia i stałej superwizji.
Psychoterapia wspierająca to cicha siła w świecie psychoterapii. Nie zmienia życia w sposób spektakularny, ale pomaga je przetrwać. Dla wielu osób jest jedynym rodzajem pomocy, na który są gotowe i to właśnie czyni ją tak ważną.
Zobacz też inne artykuły na blogu: